Donna staat sinds november 2005 op Soul-Mate, eigenlijk op aanraden van onze nieuwe bijrijder Gaby.
Ik geloofde nooit in wondermiddeltjes, maar ik stond wel toe om het te proberen, baat het niet dan schaad het niet dacht ik. En aangezien Donna in deze periode in het leven bekapt was en niet echt sterke hoeven had rondom en ik al jaren bezig was haar dikke buik weg te krijgen, wat niet lukte en nog daarbij dat ze herstellende was van een goede griep/verkoudheid zijn we aan de slag gegaan met de Soul-Mate.
Binnen een paar maanden begon ik zelf te zien dat mijn paard begon te veranderen. Ze werd voller in d'r spieren en haar buikje begon te slinken . Dat is in alle opzichten te merken, ze ging veel meer glimmen en aan heel haar doen en laten merk je dat ze echt goed in haar vel zit. Ook haar hoeven werden harder en steviger, dat ze nu, samen in combinatie met hele dagen op het land geen ijzers meer hoeft te dragen.
Voor ons is het een wondermiddel, zeker als je je paard ziet veranderen in een vrolijk dier, die weer plezier krijgt in het leven en daarbij ook gewoon aangeeft als ze het er niet mee eens is.
Voor mij worden de paarden weer paard met Soul-Mate.
----------------------------------------------------
Donna is nu al weer 6 jaar mijn trotse bezit, en ze staat nu al weer 2,5 jaar non-stop op de soulmate. Zowel voor dat we aan de soulmate waren begonnen als tijdens hebben we een aantal tegenslagen gehad, zoals een goede griep met hoge koorts, tot in het leven bekapt, plostelinge kaalheid, flinke hap uit dr hoef door een ongeluk met de bakrand . Maar door de soulmate komt ze er elke keer weer super boven op en sneller dan verwacht, tijdens deze periodes krijgt ze niet een schep als onderhoud, maar 2 keer per dag.
Nu na al deze tegenslagen ( welke niet gelukkig tegelijk kwam ) zitten we nu zo in een trainingsschema dat we crossen, springen, dressuuren, buitenritten van goed 2,5 uur maken en mee gaan doen aan de ponyrennen. Kortom gewoon lol met je knol.
Nog een mooi voorbeeld van dit wondermiddel, zo blijf ik het noemen. Donna had erg last van opgelopen pezen, deze zijn ook voor 90% verdwenen. En de hoefwond, die was binnen 3 maanden zo geheeld dat er een ijzer onder kon.
Nu Donna wat ouder wordt, heeft ze net als elk paard / wezen moeite om op gang te komen, maar eenmaal op gang, als die diesel eenmaal loopt, is ze niet meer te stoppen. En loopt ze bijna de sterren uit de hemel.
----------------------------------------------------
Donna is mijn trotste bezit, sinds oktober 2002. Sinds november 2005 staat Donna op de Soul-Mate Nutrition. Eigenlijk non-stop. Heb haar een keer een zomer er vanaf gehad, maar ze kreeg een terug val en sindsdien houd ik haar 12 maanden per jaar op dit wonder middel.
Na heel lang tegen en voordelen van een veulentje te fokken tegen elkaar af te wegen, hebben we op 11 mei 2008 toch besloten om Donna te laten dekken. Na de eerste poging op stal, wat helaas niet wou lukken en voor gekozen om Donna naar de hengstenhouder te brengen, uiteraard gepaard met een nieuwe goed gevulde pot Soul-Mate Nutrition 2G.
Elke dag, voor 7 weken lang, bellen naar de hengstenhouder, werd ik op 1 augustus gebeld met het goede nieuws. Donna is drachtig van de prachtige hengst Wirbelstein. Die de min puntjes van Donna zou kunnen verbeteren bij het veulen. (uitgerekend rond 14 juni 2009)
Donna op 3 augustus opgehaald. Geheel nagekeken, ze zat wat onder de al wat oudere bijtwondjes, ze heeft die 7 weken lekker buiten gespeeld met de jaarlingen daar op stal. Verder had ze niks.
Dus de papieren geregeld en Donna op de trailer gezet, althans poging tot. Donna trapte vol met links naar achteren, waarna ze wel direct op de trailer ging.
Na ongeveer 2,5 a 3 uur gereisd te hebben, aangekomen op stal en daar schrok ik me rot. Ik haalde Donna van de trailer met een mega dik linkerachterbeen. Het was gewoon een olifantspootje. Gelijk de stalveearts er bij gehaald, ze liep niet kreupel en was vrolijk en blij om thuis te zijn. Advies stappen en afspuiten. Ook heel veel contact gehad met Yvonne, want het zat me totaal niet lekker. Niet kreupel lopen en toch een dik been. Ik heb Donna op half voer gezet, omdat ze toch niet kon werken en super aanleg heeft om dik te worden. Na ongeveer 14 dagen was de dikte zo goed al verdwenen, maar er bleef een bobbel achter, dus nog meer zorgen maken. Afspraak gemaakt op de kliniek, voor een foto, jawel Donna moest weer op de trailer en dat is geen hobby van haar.
Haar beide griffelbenen waren gebroken, advies luidde: opereren na de bevalling of het spenen van het veulen. En niet meer rijden. Uiteraard was ik niet blij met dit nieuws. Nadat alle zwellingen eruit zijn, hoefde ik ook niet meer op therapeutische basis te stappen. Donna komt sowieso elke dag buiten.
Ook gelijk het besluit genomen om Donna geen brok meer te geven, maar over te gaan op Luzerne, 2 keer per dag een klein handje, ze stond nog op de weide overdag en in de avond haar standaard hapje zemelen met de soulmate. Er is veel nagedacht over hoe het verder moet, voor de bevalling, na de bevalling, wel of niet opereren. Mijn besluit staat vast, na het spenen op de foto, indien opereren nodig is, dan moet het, zoniet dan niet.
Op advies van Yvonne, Donna op de prebioticum te zetten,2 keer per dag, dit omdat Donna altijd al iets van een harde buik had en nu ze niet meer getraind kan worden, de kans op koliek te verkleinen.
Donna haar buik begon na een maand al wat minder hard te worden. De prebioticum deed zijn werk.
We hebben heel wat afgewandeld, heerlijk naar het park, over de drafbaan, op het erf. De laatste maanden door de vrieskou niet durven stappen met haar, sommige stukjes op het erf waren best glad en ik was als de dood dat ze uit zou glijden. Nu zijn we goed 5, bijna 6 maanden verder en de bobbel die in haar linkerachterbeen zit is voor 90% afgenomen. Als je het niet weet moet je goed voelen om hem te kunnen voelen. Haar been is ook al goed 3 maanden niet meer dik geworden. Zo als het er nu naar uit ziet, zou er geen operatie nodig zijn. De foto's zullen uitsluitsel moeten geven. Aan gis werk hebben we niks, meten is weten.
Ook door deze tegenslag, die we zeer zeker weer gaan overwinnen, is onze band alleen maar sterker geworden. Normaal loopt ze me achter na voor een snoepje, maar nu doet ze dat uit haar zelf. Haar karakter is ook veranderd sinds ze drachtig is. Ze is nu veel meer aanhankelijker, ze is liever geworden. Vroeger was het een merrie die meer haar eigen weg ging, maar nu lijkt het wel of ze me er bij betrekt. Ze kijkt mij ook eerst aan als de kleine in haar dikke buik aan het bewegen is, voordat ze zelf naar haar buik gaat staan kijken en dan breekt mijn hart. Ik word elke dag weer verliefd op haar.
Al met al hebben de Soul-Mate Nutrition 2G en de Prebioticum goed hun best gedaan. Donna staat te glimmen als een spiegel en zit vol met appeltjes. Ze is de vrolijkheid zelve.
