Na toch wel en aantal jaren (vanaf 1999) zeer succesvol te hebben rondgereden in klasse 1 en 2 endurance, hebben wij besloten Monty in te schrijven voor een klasse 3 wedstrijd over 90 kilometer op 14 mei 2005, op de Achterhoekse Paardendagen in Zelhem.
Monty zijn resultaten waren prima, hij eindigde altijd hoog in de einduitslagen, maar er was toch iets wat mij tegenhield. Soms merkte ik dat hij het ‘op karakter’ uitliep: soms was hij moe, maar zette toch door. Hier heb ik altijd rekening mee gehouden, door niets te vragen en hem zelf zijn tempo te laten bepalen. Voor mij was het rijden van een klasse 3 een test of ik het zelf aan zou kunnen en of mijn vermoedens over Monty klopten. Mijn hoefsmid stelde voor Monty Soul-Mate bij te gaan voeren. Ik was hier erg sceptisch over. Ik voer Monty een bijzonder goede granenmix, hij komt voldoende buiten en krijgt goed hooi…..moet er dan nog iets bij? Toch besloten we Soul Mate uit te proberen. We zijn twee weken vóór de wedstrijd in Zelhem begonnen. Monty heeft deze wedstrijd ontzettend goed gelopen, kon in de vetgates direct worden aangeboden en had zelfs nog reserve om een eindsprint aan te gaan na 90 kilometer! Wij finishten als eerste ! (zie artikel Hoefslag: debutant wint……) Na de wedstrijd herstelde Monty snel, hij was niet stijf, had geen opgelopen benen en maakte een vrolijke indruk. Zou de Soul Mate hiertoe hebben bijgedragen? Ik wilde het nog niet hardop roepen en besloot door te gaan en na de Fasna Trail op 2 juli 2005 mijn conclusies te trekken.
In de weken na de wedstrijd in Zelhem, zag ik Monty steeds sterker worden, hij kreeg een mooie spieropbouw, ik begon een duidelijke ‘motor achterin’ te voelen en zijn vacht begon geweldig te glanzen! Monty heeft een hekel aan poetsen, dus ‘lappie erover’ klaar! Tijdens de opbouw training naar de Fasna Trail voelde ik Monty echt sterker worden, zonder dat hij ‘heet’ werd, een probleem dat ik met het geven van meer voer snel ervaar. De Fasna Trail is een geweldig evenement. Combinaties uit verschillende landen verschijnen aan de start. Ook hierdoor ervaarde ikzelf meer spanning, Monty echter was helemaal in zijn element: hij liep voor iedereen te showen, toonde opgewonden, maar zijn hartslag bleef lager dan hij er aan de buitenkant uitzag. De 90 kilometer verliepen prima. Helaas moest zijn maatje in de vetgate afhaken, maar ondanks dat bleef hij er goed de zin in houden. Wederom was hij ‘in’ voor een eindsprint, die hij zelf (!) inzette. Deze sprint won hij vóór een Duitse en een Luxemburgse combinatie en uiteindelijk bleken wij als eerste Nederlandse combinatie te zijn gefinisht, na de Belgische combinatie Hubert Jansen met Guan. In de nakeuring werden wij uitgenodigd om te verschijnen voor de ‘Best Condition Award’ voor de volgende dag. Mijn grooms en ik waren best een beetje nerveus, want juist de dag na zo’n wedstrijd is het best wel eens lastig om fris en fruitig op het keuringsterrein te verschijnen. Monty verbaasde ons door frisser dan wij waren zijn uit zijn box te komen! Hij vertoonde geen spierpijn en van de 5 % gewichtsafname na de wedstrijd, was al een groot gedeelte bijgekomen! Wij waren overtuigd: Soul-Mate moet hebben bijgedragen aan dit resultaat!
Op 22 oktober 2005, kwam Monty aan de start op de 106 kilometer van de endurance rit in Wanroij – de Peelrand. Er werd ’s morgens in het donker achter een quad in het bos gestart. Alsof je geblindoekt in de achtbaan zit… de eerste kilometers verstapte Monty zich diverse keren en besloot ik vóór de groep, direct achter de quad te gaan rijden. Dit ging beter. We hebben de eerste ronde tot de vetgate veel in hoog tempo gedraafd, anders dan gebruikelijk. Monty verkiest de galop, maar het terrein liet dit niet toe. We zijn verkeerd gereden, waardoor wij in totaal zeker 10 kilometer te veel hebben gereden. Monty had in de laatste ronde, zo rond de 100 kilometer, een dip. (ik ook ; ) We liepen alleen, waren weer een stukje verkeerd gegaan en hadden het eigenlijk wel gezien. We hebben een flink stuk lekker gestapt en gedaan of we een dagje uit waren. Monty hield in stap wel een stevig tempo vast en knapte weer lekker op. De laatste kilometers vlogen voorbij en uiteindelijk kwamen we in een ontspannen, vlotte draf over de finish. We plaatsen ons als derde, achter een ex-aequo op de eerste en tweede plaats. Wederom een superprestatie voor die kleine ‘pennieponnie’ uit Amstelveen!
Mijn grooms en ik zijn er zeker van, dat Monty de laatste twee wedstrijden, duidelijk beter toonde dan voorheen! Wij danken onze smid en de dames van Soul Mate voor hun overtuigingskracht, die WIJ nodig hadden om dit product een kans te geven, Soul-Mate echter, heeft zichzelf bewezen!
WIJ WETEN HET EN MONTY IS HET BEWIJS !!!!
